Het nieuwe jaar was nog niet ingeluid, of er was alweer een reden tot het vieren van een feest. De verjaardag van Elise-Lotus.
Dit jaar was het een aangenaam gevoel, te merken dat alles op rolletjes liep. Ikzelf was al klaar, voordat de visite arriveerde. Tussendoor had ik zelfs tijd om nog wat gebakjes erbij te halen voor onverwacht bezoek. Dit allemaal zonder stress.
Je kunt het zelf meestal wel plannen wie er komt en hoe laat. Ware het niet dat mijn visite grotendeels uit Drenthe en Friesland komt en dat het weer in de dagen ervoor nogal winters te noemen was. De visite kwam desondanks op tijd.
De verjaardag was gezellig en iedereen heeft persoonlijke aandacht gekregen. ’s Avonds hebben we heerlijk met z’n allen gegeten. De bereiding van het voor-, hoofd- en nagerecht werd vooraf over de aanwezigen verdeeld, zodat niemand lang in de keuken hoefde te staan.
Mijn vader heeft niet, zoals andere jaren, hoeven mopperen over het weinige bestek dat ik in mijn lade had. Daar had hij de vorige verjaardag al voor gezorgd. Niet dat ik hierom had gevraagd.
Het past ook eigenlijk niet bij mijn levensstijl om meer te hebben dan strikt noodzakelijk is. En wanneer eet ik nou met 8 á 9 man tegelijk? Misschien een, hooguit twee keer per jaar.
Laatst heb ik iemand geholpen met opruimen nadat zijn vrouw was overleden. Dit was een hele mooie opdracht. Ik heb haar zijdelings gekend. Het opruimen ging goed. Met een muziekje erbij. We hebben gedaan wat we gepland hadden en zelfs meer. Later zag ik hoe de weduwnaar serviezen op het net aanbood, want ja, je hebt natuurlijk maar één melkkannetje nodig en geen vijftien stuks!
Het is de kunst om goede keuzes te maken als je spullen aanschaft. Ik geef altijd het advies dat, wanneer je iets aanschaft, er ook iets uit gaat, zodat je overzicht houdt.
En ja, nog bedankt, pap. Ik grijp nu nooit meer mis in mijn besteklade.