Niet iedereen kan alles. Jij niet. En ik dus ook niet. Soms willen we alles kunnen en dat kan ons enorm in de weg zitten. Herken je dit bij jezelf?
Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik heb geleerd om alles zelf te kunnen. Althans, een hoop zelf te kunnen. Leren koken en schoonmaken en een huis op orde houden heb ik gaandeweg, met vallen en opstaan geleerd.
Dat vallen en opstaan ging vooral gepaard met het goed kijken naar hoe anderen dat doen, zelf proberen en vervolgens merken dat het mij niet lukte. Nog geen hulp vragen dus.
Hoe kan dat dan zou je zeggen?
Ik leerde om alles zelf te doen en te kunnen, maar ik leerde niet om hulp te vragen. Maar meer nog, ik leerde niet om te accepteren dat ik iets niet kon.
Iets niet kon waarvan ik op zijn minst vond dat ik dat toch moest kunnen. Iedereen moet dat toch kunnen? Ik kon dat toch ook? Soms met vallen en opstaan, maar het lukte. En nu lukte het mij niet meer.
Mijn hoofd kon het er niet meer bijhebben. Ik had een vol hoofd. Ik had genoeg aan alle ballen hooghouden. Hoe deed ik dat ook alweer? Ik ga toch geen hulp vragen voor zoiets? En er dan ook nog geld voor betalen? Wat zullen ze er wel niet van denken?
Zo hield ik het vol om lekker in dat kringetje rond te draaien. Totdat ik dacht: En nu is het klaar. Dit kan zo niet langer. Nu moet er iets gebeuren. Ik wil niet op die manier verder. Het loopt niet en ik kom er niet meer alleen uit.
Natuurlijk te lang (lees: veel te lang) gewacht. Dit was het moment waarop ik bij mijzelf accepteerde dat ik het niet kon, dat het mij niet alleen lukte en dat ik hulp nodig had. Van jawel, een ander die dit wel kon. Of beter zelfs.
Hoe is dat voor jou? Heb jij al geaccepteerd dat het je niet alleen lukt? Dat je opruimen in huis echt lastig vindt? Dat je de was op orde houden echt een crime vindt? Dat je soms bijna gillend door je huis loopt, omdat het je aanvliegt?
Denk dan eens aan deze blog. Accepteer dat het je niet lukt. Geef toe aan jezelf dat je het (tijdelijk) niet kan en vraag hulp.
Jij bent het waard om niet langer achter de feiten aan te lopen. Jij bent het waard om weer te voelen dat jij de regie in handen hebt. Oh wat gun ik je dat zo!
Kies voor jezelf en maak een vrijblijvende afspraak voor een intake. De weg naar meer rust, ruimte en overzicht ligt voor je open. Nu alleen de acceptatie nog.